1. ที่ราบภาคใต้  ภาคใต้อยู่บนแหลมแคบ ๆ ที่มีความกว้างที่สุดไม่เกิน 200 กิโลเมตร และส่วนที่แคบที่สุด ประมาณ 60 กิโลเมตร ตอนกลางของแหลมเป็นทิวเขาโดยตลอด จึงมีที่ราบชายฝั่งทะเลผืนแคบ ๆ เป็นตอน ๆ ไม่ติดต่อกัน มี 2 ฝั่ง ได้แก่
1. ที่ราบริมฝั่งทะเลด้านอ่าวไทย    
2. ที่ราบริมฝั่งทะเลด้านทะเลอันดามัน

เทือกเขาภูเก็ต เป็นเทือกเขาที่แยกออกจากเทือกเขาตะนาวศรี  ตั้งแต่ จังหวัดชุมพร บริเวณแม่น้ำปากจั่นลงไปทางใต้เป็นแนวทอดไปในแหลมมลายู ไปเชื่อมต่อกับเทือกเขานครศรีธรรมราช และเทือกเขาสันกาลาคีรีในจังหวัดสตูล
จากนั้นเป็นเทือกเขาที่ทอดยาวลงไปในทะเลอันดามันเกิดเป็นเกาะภูเก็ต จึงให้ชื่อว่าเทือกเขาภูเก็ต และเนื่องจากว่าเทือกเขานี้ผ่านจังหวัดระนอง จึงได้ชื่อว่าเทือกเขาระนอง เทือกเขานี้ เป็นสันปันน้ำลงสองฟาก คือ ด้านอ่าวไทย และด้านทะเลอันดามันของมหาสมุทรอินเดีย ทางด้านอ่าวไทย มีลำน้ำที่ไหลลงสู่อ่าวไทย อาทิ คลองสวี แม่น้ำหลังสวน และแม่น้ำคีรีรัฐ ไหลลงสู่อ่าวไทยบริเวณอ่าวบ้านดอน จังหวัดสุราษฎร์ธานี ทางด้านมหาสมุทรอินเดีย มีแม่น้ำกระบุรี หรือ คลองปากจั่น และคลองสะอุ่นไหลมาบรรจบกัน และลำน้ำตะกั่วป่า ไหลลงสู่ทะเลอันดามัน เทือกเขานี้มียอดเขาสูงที่สำคัญ ยอดเขากะทะคว่ำ สูง 1,092 เมตร ภูเขาปลายบางโต๊ะ สูง 1,047 เมตร ภูเขาทั้งสองลูกนี้อยู่ตอนเหนือของจังหวัดพังงา ภูเขาพระมีความสูง 1,106 เมตร อยู่ในเขตอำเภอคอเขา จังหวัดพังงา ภูเขาหลังคาตึก สูง 1,272 เมตร อยู่ในเขตอำเภอกะเปอร์ จังหวัดระนอง ยังมียอดเขาที่สูงเกิน 1,000 เมตร อีกหลายยอด แต่ไม่มีชื่อเรียกกัน ทิวเขาภูเก็ตกั้นเขตแดน ระหว่างฟากตะวันออกกับฟากตะวันตก ของ 4 จังหวัดในภาคใต้ กล่าวคือ ทางตอนเหนือกั้นจังหวัดชุมพร อยู่ด้านตะวันออก กับจังหวัดระนอง อยู่ทางด้านตะวันตก ทางตอนใต้ กั้น จังหวัดสุราษฎร์ธานี อยู่ทางด้านฝั่งตะวันออก กับจังหวัดพังงา อยู่ฝั่งตะวันตก ของแหลมมาลายู