เงินฝืด Deflation
ภาวะเงินฝืดเป็นภาวะที่ตรงกันข้ามกับภาวะเงินเฟ้อ คือปริมาณเงินในระบบมีน้อยกว่าความต้องการ หรือกล่าวได้ว่าเป็นภาวะที่สินค้าและบริการโดยทั่วไปมีระดับราคาลดลงเรื่อยๆ อย่างต่อเนื่องเป็นเวลานาน ๆ ซึ่งไม่ได้หมายความว่าสินค้าทุกชนิดจะต้องมีราคาลดลง เป็นภาวะที่ระดับราคาสินค้าและบริการทั่วไปลดลงอาจจะเป็นไปได้สินค้าบางชนิดอาจมีราคาสูงขึ้น แต่เมื่อรวมราคาสินค้าทุกชนิดแล้วราคาถั่วเฉลี่ยจะลดลงจากเดิม การที่ราคาสินค้าลดลงนั้น จะเกิดจากอุปสงค์รวมมีน้อยกว่าอุปทานรวมในขณะนั้น ทำให้ผู้ผลิตจำเป็นต้อลดราคาสินค้า ลดจำนวนผลิต และทำให้เกิดการว่างานขึ้น รายได้ตกต่ำลง ธุรกิจไม่สามารถชำระหนี้สินคืน ทำให้สถาบันการเงินได้รับการกระทบกระเทือน เพราะเรียกเก็บหนี้ไม่ได้ หรือมีหนี้สูญ การปล่อยสินเชื่อถูกจำกัด ดอกเบี้ยจึงสูงขึ้นไม่มีการกู้ยืมไปลงทุน เศรษฐกิจจึงตกต่ำเป็นอันตรายอย่างยิ่งต่อระบบเศรษฐกิจ
ภาวะเงินฝืด หมายถึง ภาวะที่ระดับราคาสินค้าโดยเฉลี่ยลดลงเรื่อยๆ เนื่องจากอุปสงค์มวลรวมมีไม่มากพอที่จะซื้อสินค้าและบริการที่มีอยู่ในขณะนั้น
ทำให้ผู้ผลิตขายสินค้าไม่หมด จึงต้องลดอัตราการผลิต และลดอัตราการจ้างงาน
ทำให้การว่างงานเพิ่มขึ้น ในที่สุดจะทำให้รายได้ประชาชาติลดลง
นโยบายกระตุ้นให้อุปสงค์มวลรวมเพิ่มขึ้น
คือธนาคารกลางเพิ่มเงินหมุนเวียนในระบบเศรษฐกิจ เพื่อให้ดอกเบี้ยลดลงซึ่งเป็นการกระตุ้นให้เกิดการลงทุนเพิ่มขึ้นเป็นต้น
เงินฝืดจะทำให้อำนาจซื้อของเงินเพิ่มขึ้นซึ่งจะตรงข้ามกับเงินเฟ้อ
ประเภทของเงินฝืด
1. เงินฝืดอย่างอ่อน
ระดับราคาทั่วไปลดลงโดยเฉลี่ยไม่เกิน 5%ต่อปีซึ่งอาจถือว่าเป็นภาวะปกติหรือเงินฝืดเเบบอ่อนๆ
ในบางครั้งอาจเป็นผลดีต่อเศรษฐกิจ เพราะ อัตราเงินฝืดที่เกิดขึ้นไม่เกินร้อยละ 5 ซึ่งถือว่าเป็นภาวะปกติและไม่มีผลเสียหายต่อภาวะเศรษฐกิจ ทำให้มีการกระตุ้นให้เกิดการขยายตัวทางเศรษฐกิจทางด้านการลงทุน การผลิต การจ้างงาน และรายได้ประชาชาติ
2. เงินฝืดปานกลาง คือ อัตราเงินเฟ้อที่เกิดขึ้นเกินร้อยละ 5 -20 % รัฐบาลจะยื่นมือเข้ามาช่วยแก้ไขโดยใช้มาตรการทางการเงินและการคลัง
3. เงินฝืดอย่างรุนแรง
เป็นปรากฎการณ์ทางเศรษกิจเมื่อระดับราคาสินค้าโดยทั่วไปลดลงอย่างรวดเร็วและเป็นไปอย่างกว้างขวางโดยระดับราคาจะลดลงมากกว่า 20 % ต่อปี แต่ประชาชนยังไม่สามารถซื้อสินค้าหรือบริการนั้นได้
|
